ДУУГАРАЛДАХА

үйлэ ү., угталд. залог 1) хѳѳрэлдэхэ, үгэ андалдалсаха (разговаривать): Тогоошо хүнүүдэй шанга шангаар дуугаралдан, эмээл дээрэһээ тэлэжэ буулгахадал, манарһан нюдэеэ халта нээжэ хараба (Д.-Д. Дугаров); абир-шэбир дуугаралдаха шэбэнэлдэхэ (перешёптываться): Баданиие хаража үлэһэн гурбан харуулшад абир-шэбэр дуугаралдаһаар байтараа, үргэһэ нойртоо диилдэжэ, абяа аниргүй болонод (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) хүнэй хэлэлгэдэ адлирхуугаар амитадай абяа гаралга – галуун, гулабхаа, турлааг г.м. шубууд (издавать звуки, напр. гоготать – о гусях): Бүхэли үдэртѳѳ газаагуур ябажа, энэ тэрэ юумэ тоншожо садаһан тахяанууд гүр-гүр дуугаралдана (М. Осодоев).