ДУТУУШАГ

тэмд. н. 1) нэгэ бага дутагдалтай, хүсэд бэшэ, гүйсэд бэшэ (с некоторым недостатком): Теэд нэгэл юумэн һанаандань дутуушаг хэбэртэй (М. Осодоев); 2) ухаагаар һулашаг, тэнэгшэг (слабоумный, придурковатый); ухаа дутуушаг ухаагаар һула, уймар (дураковатый): Эхэнэрээ алдаһан гү, али ухаа дутуушаг гү, али бэшэ юушье хэжэ шадахагүй хүн лэ иимэ һаалишан болоно гэжэ һанадаг һэн (Ц.-Ж. Жимбиев).