ДУРАГҮЙДЭХЭ

үйлэ ү. 1) хүсэлгүй байха, хүсэлгүй болохо, дураа гутаха, абьяасгүй байха (не иметь желания, склонности к чему-л.): Хэн нэгэнэй һаатуулхада дурагүйдэхэ (М. Осодоев); 2) инагай, хайрын мэдэрэлгүй байха, муугаар хандаха, хилайжа хараха (не любить, недолюбливать): шэнэ һурагшада дурагүйдэхэ; 3) дураа гутаһанаа, һанаандань таарамжагүй байһыень элеэр (үгѳѳр, хүдэлэсѳѳр, харасаар г.м.) мэдүүлхэ (выражать неудовольствие): Ехээр бү дурагүйдэ, ѳѳрѳѳ хэхэ болохош.