ДУРАГҮЙ

тэмд. н. 1) хүсэлгүй, абьяасгүй, һанаашалгүй (не имеющий желания, не склонный к чему-л.): Үбгэжѳѳл хэнтэйшье дуугаралсаха дурагүй, юрэл унтааша болоод хэбтэнэ гэжэ абаһаар ойлгохоор байгаа һэн (Б. Мунгонов); 2) хүйтэн, халдасагүй, инагай мэдэрэлгүй, хайрагүй (нелюбящий; нелюбимый): Али шимни намдаа дурагүй болошоо гээшэгши? (Ц.-Ж. Жимбиев).