ДУРААРАА

1. наречи 1) һанаагаараа, ѳѳрынгѳѳ һанаагаар, эрмэлзэжэ (по своему желанию, по своей воле, добровольно): Тэрэ үедэ гүрэн хоорондын хилын xapyyл үгы, дураараа урагша хойшоо гаралган хорюулгүй байһан үе caг һэн (Б.-Б. Намсарайн); һайн дураараа ѳѳрынгѳѳ һанаагаар (добровольно): Зарим хүнүүд тэрээндэ һайн дураараа хамһалсаба, нүгѳѳдүүлыень Холхой хүлһэлдэгшье байба (Д. Эрдынеев); 2) зоргоороо, ѳѳрынгѳѳ һанаа үлүүдэ бодон (своевольно): Тиигээд лэ дураараа аашалжа байхадатнай хамаагүй бы! (Б. Санжин, Б. Дандарон); дураараа ябаха (гү, али болохо) зоргоороо ябаха, ѳорѳѳ мэдээрхэхэ, ѳѳрынгѳѳ һанаа үлүүдэ бодон үйлэдэхэ (своевольничать): Марусимни дураараа ябадаг юм (Ж. Тумунов); Эзэн ноён уладбди гээд, бү дураараа бологты. Саг зуурын ашаг хаража, баялигаа дундаруулжа болохогүй (Д.-Д. Дугаров).