ДУНГЯАРХА II

үйлэ ү. 1) тэнэглэхэ, шалиг юумэ дуугарха (глупить, поступать глупо, говорить глупости); 2) бѳѳниихэ, юумэ ойлгохоёо болихо (соловеть, переставать на что-л. адекватно реагировать): Алексей ямаршье бодолгүй зандаа ха, тархяа иишэ тиишэнь эрьюулэн, бидэниие шарайшална, харин минии толгой хэдышье дунгяаранхай һаа, нэгэл бодолдо үрэбдүүлнэ (С. Доржиев); 3) мэдэрэл алдаха (терять чувствительность): Тохоногуудни хабсагай ёборон дунгяараад, мэдэрэлгүй хэбэртэй (З. Гомбожабай); 4) шэлж. һогтохо (пьянеть): Хүршэм архиин охиндо дунгяараба.