ДУЛДЫДАХА

үйлэ ү. 1) ушар шалтагаанай харилсаатай байха, шалтагаалха, эхи, һабагша татаха (зависеть): Энэ хѳѳрэлдѳѳнһѳѳ ерээдүй ажалайнь хуби заяан нилээдгүй дулдыдаха ха юм (Д. Эрдынеев); 2) хууш. монг. тулаха (опираться на что-л.): Ухаан эрдэмдэ һуралса. / Тэрэ хадаа эдтэй адли буянда дулдыдаха бэшэ, / Ѳѳрын хүсэндэ дулдыдаха (Э.-Х. Галшиев); 3) алба хэхэ, зарасаар хүдэлхэ, гар үзүүртэ ябаха, һуулгамаршан байха (служить, прислуживать).