ДОСООХИТОЙ

: түмэр досоохитой тэмд. н. а) хүйтэн, шэрүүн сэдьхэлтэй (неотзывчивый); б) хатуу зоригтой (смелый); нимгэн досоохитой зѳѳлэн сэдьхэлтэй, уйдаха, гомдоходоо бэлэн, хайрлаха сэдьхэлтэй, хүндэ хайхарамжатай (мягкий, отзывчивый); уужам досоохитой hайн hанаатай, үлтэг, хүлисэнгы (великодушный): …Иимэ уужам досоохитой хүндэ би хэлэшэгүй дуратайб! – гэжэ дуугараад, Шаралдай хүлэйнгѳѳ забһарта түйсэеэ хабшажа, хабхагайнь ооһорһоо шүдѳѳрѳѳ зуугаад татаба (Д. Батожабай).