ДОРЬБОГҮЙ

тэмд. н. 1) урмаа хухаранги, уруу дуруу, обгүй (унылый): … Николай тэрэнэй урдаһаа нюдэеэ һулахан болгон, тон хайратайгаар харан, арсабалынь, мэнэ үхэшэхѳѳр бэлэн юм шэнги дорьбогүй юумэн зогсобо (С. Цырендоржиев); 2) хайратай, амин хайра, дорой (жалкий, немощный): Харин һүүлшын үедэ хүгшѳѳдэй бүри юушье хэхэ дорьбогүй болошоо, тиигээд ганса газартаа хүдэлэнгүй һууна (Ц.-Ж. Жимбиев).