ДОРОШОГ

1. наречи 1) нэгэ бага доро, доохонуур, нэгэ бага доогуур (немного ниже, книзу): Наран нохойн гангинама хурсаар шараһаар баруулжа, дорошог оробо (Д.-Д. Дугаров); 2) дорохон (низковато); 2. тэмд. н. 1) нэгэ бага набтар, набтаршаг (низковатый); 2) нэгэ бага муушаг, муу (немного хуже): Энэ хубсаһан дорошог.