ДОРОХИ

1. тэмд. н. 1) алибаа юумэнэй доро байһан, доодо тээхи (нижний, находящийся внизу, ниже чего-л.): Хонидынь бэлшэ бэлшэһээр нѳѳхи дорохи хуушан хүүргэдэ дүтэлбэ хэбэртэй (Б. Мунгонов); Хүлнүүдынь дорохи газараа һайнаар мэдэрхэеэ болишобо (А. Ангархаев); саһан дорохи саһанай доодо тээхи (подснежный): Моридто сэнхир тэнгэри – байрань, саһан дорохи хагдан – хоолынь (С. Цырендоржиев); газар дорохи газар доро байһан, газар доогуур урдаһан (подземный): Газар дорохи уһан соонь түмэр түдэгэ шэрээгдэжэ, алта мүнгэн хайлуулагдажа, дээрэнь шүрэ һубһан толоржо байһандал (Ц.-Ж. Жимбиев); гар дорохи а) гар доро байгаа, гар үзүүрэй (находящийся под рукой); б) шэлж. мэдэлэй хүн гү, али зон, туһамарша (подручный, подчинённый): Тайшаагай гар дорохи ноёдой олонхинь энэ дурадхалыень дотороо буруушаажа байбашье, ахалагша ноёнойнгоо урдаһаа ама гаража зүрхэлбэгүй (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) удаадахи, дараахи (нижеследующий); 3. юум. н. 1) доодо дабхарта байдаг хүн (сосед, живущий этажом ниже): Дорохиёо уриха гүбди?; 2) доодо бэе, бэлгын эрхэтэн (половые органы): Дорохиёо бү нидхэжэрхи.