ДОРОЙТОХО

үйлэ ү. 1) һуларха, муудаха, дорой болохо; тураха, туранхалха (слабеть; худеть): …ой тайгын эзэн баабгайн иимэ ехээр абиртан доройтожо, һүүлшынгээ амисхаал дээрэ ерэһэнэй гэршэнэр болоһон уряалгүй айлшадые харажархиба (Б, Мунгонов); 2) доро унаха, хүгжэлтэдѳѳ тогтожо, гэдэргээ, уруугаа шэглэхэ, муудаха (приходить в упадок): Алтан бороо хүлеэ хүлеэһээр, ногоо сэсэгүүд хубиран доройтоно (Д.-Д. Дугаров); Доройтоһониие наада бү хара, ноёндо доро бү дохи (Оньһ. ү.).