ДАРАША

юум. н. 1) ашагта малтамалнуудай ехээр суглараад байһан газар, нѳѳсэ (залежи): – Хамар дабаан хадаа Байгалай үмэнэхи баялигай дараша юм, – гэжэ тэрэнэй хэлэхэдэ, ангуушад ямар нэгэн шухала удхатай үгэ хадууха гэһэндэл, анхаран шагнана (Д.-Д. Дугаров); 2) булаша, дарамал, нюусгай (тайник): Зүүн хүндыдэ ажаллахаяа Червошкин үнѳѳхи Эдигтэй сугтаа хүтэл дабажа ябатараа, геологуудай дарашые тушаан боложо оложорхёо юм (Д.-Д. Дугаров).