ДАМЖАН I

дах. ү. алгад, гаталжа, туһаар (через что-л., кого-л., с помощью, при посредстве): Би ѳѳрѳѳ Бадма-Базар Намсараевичтай Жамьян Балданжабоноор дамжан, ойро танилсаа hэм (Ц. Номтоев); Шойнзон нютагһаа гаража, эрдэмэй харгыгаар дамжан, врач боложо ябана (З. Гомбожабай); үе дамжан үеһѳѳ үедэ, дээдэһээ доододо залгамжалан (из поколения в поколение): Манай арад түмэн үни холын үе дамжан, энэ хүрэтэр ерэһэн элитэ баян түүхэтэйбди (С. Норжимаев).