ДАЛИМ

юум. н. 1) хахад сажан, нэгэ гарай тохоногһоо нүгѳѳ гарай хургадай үзүүр хүрэтэрхи зай (полсажени): Найман далим шэхэтэй (Арадай онтохонһоо); 2) хүсэн, эрмэлзэл (желание, влечение); ◊ далим дээрэ гараха намдаха, номгорхо, түни болохо (утихомириться, успокоиться): Саашаа энеэдэн даамжаран, хорогүй болон мүхэжэ, далим дээрэ гараба (К. Цыденов); далим (гү, али далин) дээгүүр халиргайгаар, наагуур, ушар удхагүйгѳѳр, даб гэхэдээл (почём зря): Миин лэ хооһоор, далим дээгүүр муушалхань аягүй шэнгеэр һанагдаба (К. Цыденов).