ДАЙШАЛАГША

1. тэмд. н. хэрзэгы зоримгой, дайрхуу, дайшалхы, тулалдагша (воинствующий, сражающийся); 2. юум. н. дайлан абагша, дайлан эзэмдэгшэ (завоеватель): Иигэжэ хариһаа ерэһэн залуу сэбэр дайшалагша, хэнэй хүбүүн хэн гэдэгыньшье мэдэгдэнгүй, орон нютагһаа холо шархяа хатааһан, хүнэй үрэжэлтэ газар улаан шуһаараа ундалуулһан байха юм (Б. Санжин, Б. Дандарон).