ДАЙЛАХА

үйлэ ү. 1) дайгаар орохо, добтолхо (воевать): Арад зомнай амгалан һуухаяа болёо, – гэжэ Бадан эхилбэ. – Хариин харатанай бидэниие дайлахань, хулгай дээрмэ хэхэнь түргэдѳѳ (Б. Санжин, Б. Дандарон); дайлан абаха сэрэгтэ хүсэ хэрэглэн эзэмдэхэ (завоевывать, захватить): Дайсанай түрүү линиие дабажа гараад, дайлан абаад, тогтон торонгүй, саашаа дабшанабди (Б. Мунгонов); 2) шэлж. дайраха, дайралта хэхэ, хүндэхэ, хальдаха (задевать, обижать, приставать): Юуб гэхэдэ, табатайхан дүү басаганиинь саадһаа ерэмсээрээ, эжыдээ ошоё гэжэ эгэшэнэрээ дайлаад, мэнэ һаяхан арсалдаһан байгаа (Б. Санжин); – Мария Яковлевнае дайлахаяа боли! (А. Ангархаев); дайлаха добтолхо үсэд нэтэрүүгээр орохо, дайраха, хальдаха (приставать).