ДАБХАСА

1. юум. н. 1) хүйтэнһѳѳ гү, али борооһоо бэеэ аршалхын тула үмдэгдэдэг гадар хубсаһан (утепляющая одежда, меховая, ватная накидка): – Ханда, хаанашни үбдэнэб? – гэжэ Хорло асуугаад, тэрэнэй толгой доро хоюуланайнгаа дабхаса болон тэрлигүүдые дэбдин дэрлүүлбэ (Г.-Д. Дамбаев); сээжэбшэ дабхаса сээжэ бэе дулаалһан зузаан нэмэри хубсаһан (утепляющая до пояса одежда, накидка, безрукавка): Тэрэ сагаан шаали, сээжэбшэ дабхаса, ногоон пальтогоо тайлан үлгэбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) үе, дабхаряа (слой); 3) баруун бур. нэмэлтэ, нэмэри (добавка): «Ээ, баармадни даа! Даарахадатнай дабхаса үгэхѳѳ бусабалби» гэжэ, дуугараад, … хорытонууд соонь тэжээл табижа үгѳѳд, хэр зэргэ хомхойгоор хужарлан эдигшэ ааб гэжэ үнеэдээ хараад, үни удаан зогсоно (А. Шадаев); 2. тэмд. н. дулаалһан дотортой (на подкладе): дабхаса дэгэл.