ГЭЭГДЭЛ

юум. н. 1) алдалга, хохидолго (потеря, урон): Хэрбээ иимэ ехэ гээгдэл зоболонгой гансахан Эрдэмтын гал гуламта хоёрые дайраа һаа, магад Эрдэмтэ тэсэхэшьегүй байжа болоо (Ч. Цыдендамбаев); Энэмнай багахан бэшэ, томохон гээгдэл гээшэ (Х. Намсараев); 2) хожомдолго, үлэлгэ (отставание, опоздание): Бригадынхид түрүү ябаһан һамганиинь гээгдэлдэ ороһон үбгэнѳѳ хүмүүжүүлхэ ёһотойш, тэрэшни аршаан дээрээ бии гэлсээ һэн, тэндэһээнь абаад ерэ гэжэ һалахаяа болиходонь, энэ ябана ха юм (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) хүниие алдалга (смертность): – Дайн соо манай маршалнууд, угайдхадаа ефрейтор, сержантнуудшье, гээгдэл багатайгаар операцинуудые хэхые оролдогшо бэлэй (А. Ангархаев); ○ хохидол гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.