ГЭРЭЛТҮҮЛЭГШЭ

1. тэмд. н. гэрэл гаргагша, туяатуулагша, толотуулагша (освещающий, озаряющий): Ашата эсэгэ, танай хүндэтэ ехэ хэрэг ба нангин дээдэ баяраар зүрхэеэ улам баатаржуулан гэрэлтүүлэгшэ хүбүүнтнай мүн (Х. Намсараев); 2. юум. н. гэрэлэй оньһон (светильник); ◊ ухаан бодол гэрэлтүүлэгшэ ухаанай, эрдэм ухаанай эхин (светильник разума).