ГЭНТЭ

1. наречи 1) саг зуура, түр зуура, байжа байтараа, хүлеэгдээгүйгѳѳр, гансата (вдруг, неожиданно, врасплох): Гэнтэ баруун хүлынь жэрд гэжэ галаар хайруулһан мэтэ болоод, ухаангүйгѳѳр үбдэжэ оробо (Ц. Шагжин); гэб гэнтэ шангадх. һанагдаагүйгѳѳр, тэрэ зуура (неожиданно, тут же): Гэб гэнтэ сахилма ехэ сахилгаан сайбалзаад, хүнүүдэй гэр тээшээ алхажа үрдеэгүйдэ, шулуун хабсагайнуудые бута татажархиһандал, түерѳѳн гарашаба (Ч. Цыдендамбаев); гэнтэ хэлэhэн бахардуу, гэдэргээ унаhан гэнэтэй хүлеэгдээгүйгѳѳр хэлэһэн юумэн гайхалтай (неожиданно сказанное удивляет): Худа, гэнтэ хэлэhэн бахардуу, гэдэргээ унаhан гэнэтэй гэдэгтэл, үгэнүүдтнай зарим хүнүүдые гайхуулба янзатай… – гэжэрхибэ (Д. Эрдынеев); 2) тушаан болоходоо (случайно): Гэнтэ шамайемни буудажархигшаб, хара золигшни… – гэжэ подполковник тэрэниие һэргылбэ (Б. Мунгонов); гэнтэ гэнтэ байд байд гээд, хаа-яа (время от времени): Забһарһаань гэнтэ гэнтэ гар буунуудай тас-няс гэхэ … дуулдана (Х. Намсараев); 2. тэмд. н. хүлеэгдээгүй, гэнтын, сошормог (неожиданный): гэнтэ уулзалга.