ГЭНЖЭТЭЙ

тэмд. н. 1) гэнжэлэгдэһэн, гэнжээр уягдаатай, хүлигдэһэн (в цепях, закованный в цепи): Заримадынь гэнжэтэй гараа үргэжэ, гартаа барижа ябаһан малгайгаараа гү, али бүдѳѳр нюураа аршана (Ч. Цыдендамбаев); гэнжэтэй нохой а) гэнжэдэ һуулгаһан нохой (собака на цепи): – Доржо, ши хамагһаа хурдан хадаа гүйжэ ошоод, харал даа. Гэнжэтэй нохой тэрэ газартаа байһаар гү? – гэжэ Үхинхэн хэлэбэ (Ч. Цыдендамбаев); б) шэлж. зондо дурагүйдүүлһэн хүн, ноён (начальство); 2) гэнжэ мѳѳртэй, хүндэ ажал дүүргүүлхын, шабартай газараар ябахын тулада бүтээгдэһэн – имагтал трактор тухай (гусеничный): Һабигануур бороогой һүүлээр гэнжэтэй тракторай харгын захаар, ногоон соогуур хашалгүйхэн ябахые хараад, уур сухалдаа хахашан алдаба (М. Осодоев).