ГЭМЭРХЭ

үйлэ ү. хоолойгоо шанга болгонгүй харааха, зэмэлхэ, үгэлхэ (ворчать, брюзжать): Мүн һамганииньшье тиигэжэ мэдэдэг аад, эхэнэр хүн хадаа элдэбын атаархамаар юумэ дуулахадаа, эжэлүүдгүй гэмэржэ, зэмэлжэ ороно хаям даа (Б. Мунгонов); гэмэрхэ гутарха (гү, али химэлхэ) гэмэржэ һалахагүй, гэмэрэн дайраха, гэмшэхэ (ворчать, брюзжать, быть всегда недовольным): Эжышни атанханаа алдаад лэ, гэмэрээ гутараа һааб даа (Ц. Дондогой): Гансал гасалантай юумэн гэхэдэ, Раднын һамган коммунада ороһон сагһаа хойшо үдэр бүри гэмэржэ химэлжэ байдаг (Ц. Дон); гэмэрхэ гэншэрхэ уншарагтайгаар үгэлхэ (ныть, выплёскивать наружу своё недовольство).