ГЭЗЭГЭ

юум. н. 1) гүрэмэл үһэн, гүрѳѳд ябадаг үһэн, урданай буряад ёһондо бүһэтэй хүнэй хулхай гэзэгэ дээрээ хайшалангүй үлѳѳжэ, утаар ургуулаад, гүрѳѳд ябадаг үһэн (коса, косички): Хазагай ганса үгын түлѳѳ Холхой дарханай хахад гэзэгые тэрэ ходор татажа хаяһан юм (Ч. Цыдендамбаев); Үгтэхэ басаган Залмашье, үдэшэхэ нүхэдыньшье баһал ёһо заншал сахижа, зорюута ута миндаһан һабхагуудые зүүһэн гэзэгэнүүдээ холбожо сүлѳѳгүй (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) толгой ара талын доодохи хуби, яһан (затылок, затылочная кость): Гэзэгымни баряад үгыш, хүзүүмни хүшѳѳд байна; хулхай гэзэгэ толгойн оройһоо халта доошонхи ара тала (затылок): Хулхай гэзэгэдээ шангаар сохюулхадал гээд, унаһаниинь һанагдаба (Ц. Дон); ◊ ара гэзэгээрээ дуугарха һѳѳргэтэхэ, хэдэрээр харюусаха, гэдэргэ татан хэлэхэ (огрызаться); 3) утань татааһанда хүрэхѳѳр хараалагдаһан хара бүд дээрэ 5–6 үе шүрэ хадаһан, шүрын хоорондуур һиилүүртэй болон тоборюулгануудтай зурууд мүнгэнүүдые хадаһан үһэнэй гоёолто (украшение для волос длиной 50–60 см с 5–6 рядами коралловых бусин и серебряными заклёпками); 4) шэлж. заха тээшээ нарин болон хушууран ургаһан бургааһан, шэбэр, ой модон (тальник, лес, которые имеют продолговатую форму): Тэрэ байлдаанай һүүлээр … мэнэ һаяхан шэбэрэй гэзэгэһээ алаһан гуран гүрѳѳһэ баруун мүртѳѳ үргэлѳѳд, аалихан алхална (Б. Санжин, Б. Дандарон).