ГЭДЭҺЭТЭЙ

тэмд. н. 1) ехэ гүзээтэй (имеющий живот или брюхо, с брюшком): гэдэһэтэй һамган; 2) гэдэһэн соо хэһэн (содержащийся в кишках): Самбуу лама хомхойржо, Намдаг баянай асарһан гэдэһэтэй уураг тархи ехээр эдижэрхиһэн дээрэһээ тэдэнээр адли хараһанаа залгижа шадахагүй байгаа бшуу (Д. Батожабай).