ГУДАРШАХА

үйлэ ү., видэй нэгэ түхэл 1) түргэн, тэрэ дороо унаха, унашаха (резко падать): Бага калиберкын дуун шүрбэһэ шангатай шадамар хүнэй ташуур тамшаалгаһан шэнгеэр «шас» гэшэхэтэйнь адли, тэрэ шоно газар үмхэн, байра дээрээ гударшана (Х. Намсараев); 2) түргэн шэхэхэ (быстро запихивать, засовывать); гуурһаа гударшаха юумэнһээ һалаха, юумэеэ саг зуура алдаха, юушьегүй үлэхэ (≈ остаться гол как сокол, остаться без гроша): Гуурһаа гударшоод һуухагүй, урданайш зон зѳѳриншэ нарин байдаг байна (Ц.-Д. Хамаев).