ГОРЬЁ

юум. н. 1) гэнжын нэгэ хуби (звено в цепи); 2) һур бүһэ болон уламай, мүн бэшэшье юумэнэй үзүүртэ һуулгагдаһан, дундаһаань гараһан хэлэтэй тэбхэр гү, али түхэреэн түмэр, шагта (пряжка): Асатай горьё уламаар аталзаса татаба, хорин эршээр гүрэһэн хобол горьё уламаар хотолзосо татаба (Х. Намсараев); Шэшэрсэ түүрээгээд, хара халюун дотортой хамба дэгэл үмдэжэ, хажа мүнгэн горьётой хашарһан мүнгэн бүһэеэ хабһаа туласа бүһэлнэ (Х. Намсараев).