ГОРИТОЙ

1.тэмд. н. 1) ехэ, барюубшатай, мэдэрэгдэмэ, харагдама, нилээд томо, бад гэмэ, таарамжатай, хэрэглэмээр, боломоор (значительный, порядочный, годный, пригодный): Шинии оролдолгоор, танай залуушуулай, оролдолгоор энээхэн хэдыхэн һара соо нилээдгүй горитой юумэн хэгдээ (Ц.-Д. Хамаев); горитой гэр гүндүү бата, уужам, томо гэр (крепкий, основательный дом): Монсогор модоор бариһан нилээн горитой гэр, тэрээн соо хасагуудайшье, мүн буса түрэлтэнэйшье хамаг хэрэгүүд хүтэлэгдэдэг (Б. Санжин, Б. Дандарон); горитой ган гасуур айхабтар ехэ (сильная засуха): Тэрээнһээ удаадахи жэлнүүдтэ гурба-дүрбэ дахин баһал горитой ган гасуур боложо, амитан зониие мэгдэхээгээд абаһан юм (Ц.-Ж. Жимбиев); горитой һуури шухала, ехэхэн һуури (значительное место): Ушарынь гэбэл, оршуулгын хэрэг тэрэнэй зохёохы ажал ябуулгада горитой hуури эзэлдэг байгаа бшуу (Б.-М. Жигмитов); 2) найдамтай, этигэмжэтэй (надёжный, внушающий или сулящий надежду): Орос гүрэндэ горитой хубилалтанууд болохонь гэбэ гү? (Ц. Цырендоржиев); горитой түшэг тулгуури найдамтай түшэг (надёжная опора): Олоо һаашни, минии дүй дүршэл шамда горитой түшэг тулгуури болохо һэн! (Ц. Цырендоржиев); 3) томо, ехэсгэй, ехэнь (старший по возрасту): Дамбын горитойнь хэды наһатайб?; 2. наречи 1) найдамтайгаар (надёжно): Үргэлѳѳд ябахада хүнгэн байхынь тулада бүреэһыень абажархиһан унталгань хүйтэ барихаар муушаг аад, горитой дулаасуулнагүй (Д.-Д. Дугаров); 2) бад гэмэ, ехээр (много, значительно, порядочно): Бүхэли мяха һаяхан нилээн горитой баряад, хүйтэн айраг ууһандаа отоной бухын зоходогшодол адляар утаар татажа хэхэрхэдээ, дураниинь гутана (Б. Санжин, Б. Дандарон).