ГОНОГОР

тэмд. н. 1) хүзүүгээ һунааһан, дээгүүр хараһан, ута хүзүүтэй, сэхээр һунааһан (с вытянутой шеей): Тэмээн гоногороо мэдэхэгүй, тэнэг ѳѳрынгѳѳ дутуу дундые мэдэхэгүй; гоногор хүзүүтэй ута хүзүүтэй, һүүзэгэр (длинношеий); 2) шэлж. бусадта эли юумые ойлгохогүй (не замечающий того, что очевидно другим): Гоногор хүн ха, ойлгохогүй.