ГОЛУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) 1) шанар гү, али бэе муутай гэжэ тоологдохо, шамарлагдаха (быть бракованным): голуулһан эд һѳѳргэнь бусааха; 2) тоогдохогүй, һайшаагдахагүй, орхигдохо (быть отвергнутым): Хэрбэеэ Димэдэй тиимэ алхам хэхэ шэнги һаань, басаганда голуулһан хүн болонхаар, үрдижэ һамга абаа һаа дээрэ! (Д. Эрдынеев).