ГОЛОХО

үйлэ ү. 1) хэрэгсээхэгүй, тоохогүй, шамарлаха, доро үзэхэ, доро хараха (гнушаться, презирать, пренебрегать, избегать): Тэрээнииешни ёһорхуугүй, үбгэн хүниие голонгүй ойлгомжотойгоор үгэеэ хэлэжэ үгэдэг ехэл һайн хүн гэжэ дуратайгшаб (Х. Намсараев); Голоhоор голонгирто hуужа, гамнаhаар газардаха (Оньһ. ү.); 2) абахагүй, мууда тоолохо, шанар муутай гэжэ тоолохо (браковать): Монсо сонсыень хаяжа байжа сохигты. Энэтнай худалдагдаха нооһон. Купецүүд голожо шалажа болохо (Ч. Цыдендамбаев); 3) гэрэй болон зэрлиг амитадай түлдѳѳ дурагүй байха, түлѳѳ дүтэлүүлхэгүй, түлѳѳ абахагүй (не принимать детёныша – чаще об овцах): Гэбэшье Муханиин һамган хурьгаяа голоһон хониндо хурьгыень толгойнь хажууда табяад, утаар уянгалан дууладаг байба (Ж. Балданжабон); Эхэнь хурьгаяа голоо, хүхүүлхэһээ байха долёохоёошье болёо гэжэ мэдэхэдээ, Дамдин тэрэнээ ѳѳрѳѳ сэбэрлэжэ оробо (Д. Эрдынеев).