ГОЗОЙХО

үйлэ ү. 1) ёдойхо, ѳѳдѳѳ байха, ёдойгоод байха (подниматься, вытягиваться, выпрямляться, торчать): Хорлын бууса хорёогой дүтэлхэ тудам зүрхэ алдажа, харгын хажууда гозойжо хаташаһан шаралжа һабардан, монсогорхон үрэнүүдыень эмирээд үзэнэ (Ж. Балданжабон); 2) яряан., доогуур зогсохо, байха (стоять истуканом): Юундэ үүдэндэ гозойгообши?; 3) зарим амитанай хойто хоёр хүл дээрээ зогсохо (стоять на задних лапах): Гэнтэ харан гэһээнь, нэгэ томо тарбаган сэхэ урдань гозойжо байба.