ГОЗОГОР

тэмд. н. нарин ута, ёдогор, ёдойгоод байһан, ѳѳдѳѳ ёдойһон, үндэр бэетэй – хүн тухай (заострённый, торчащий, поднимающийся вверх, высокий и худой): Гомбо һанаагаа зободог боложо, хёрхоор нарибшалжа, харгыгаа харана. Тээ урда тээнь, нэгэ гозогор хара юумэн үзэгдэбэ (Ц. Дон); гозогор ута үндэр туранхай, гонзогор (высокий и худой): Тээ урдань һүүлэй хэдэн һара соо гозогор ута болошоһон Андрей хүлѳѳ түргэ түргэн татасагаан һайбарлана (С. Цырендоржиев).