ГОЖОГОНУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) шэнгэн бодосые юумэнэй забһараар нарииханаар урдахуулха, гоожуулха, шожогонуулха (заставить течь тонкой струёй): Дамдин боошхоһоо нарин шлангаар уһа гаргажа, гожогонуулан огород уһална; 2) нарин ута хүниие гү, али юумые хүдэлгэхэ (заставить вертеться, маячиться – о чём-л. тонком): Һоригшонь тэрэ ута нарин хүбүүе һайса гожогонуулан гүйлгѳѳ.