ГОЁОХО

үйлэ ү., идх. залог 1) һайхан болгохо, нэмэлтэ гоё оруулха, шэмэглэхэ (украшать, наряжать, убирать, прихорашивать, отделывать): Доржомнай һүүлдэнь торгон зѳѳлэхэн элдүүритэй улаан хонин булгайрай ѳѳдэһэ хайшалжа, сэсэг шэнги арбагархан сасагуудые хэжэ, ташуураа гоёобо (Ч. Цыдендамбаев); гоёожо уншаха уншалгын элдэб арга хэрэглэн уншаха (читать, используя выразительные средства): Дондог улам зүрхэ орожо, бүри сохидоһо гарган, гоёожо уншана (Х. Намсараев); гоёожо хэлэхэ уранаар хэлэхэ, гоё гоёор хэлэхэ; һайрхан дуугарха (говорить высокопарно, говорить пышными фразами): Дэгэд хооһон хонгёо хоолой холбон гоёон хэлэнэгүйб! (Х. Намсараев); 2) шэлж. сэдьхэл баясуулха, сэдьхэлээр һайхан болгохо (делать великодушным): Гадна зоригтойшье, сэсэншье холын тэрэ нэгэ үбгэнэй этигэшэгүй ябадалаар Ешиие гоёогоо. Эсэсэй һүүлдэ, үнэшэн ядуунарые хайрладаг эхынгээ алтан зүрхые Ешидэ бэлэглээ (Ч. Цыдендамбаев); 3) шэлж. миин орхихогүй, һайнаараа хэлсэхэгүй (не оставлять без последствий, прибегать к более крутым мерам): Дахин лэ ерэбэлынь гоёохогүйб, буудажархихаб, – гэжэ аяар холо ой дээгүүр дуугаржа ябаһан ангир руу хаража занаба (Ф. Цыденжапов).