ГОЁОЛТО

юум. н. 1) шэмэг, нэмэри гоёолго (украшение, отделка): Андалдаһан бүһэнүүдынь миил гэрэй гоёолто бэшэ, харин хүбүүн басаган хоёроймнай нэгэ амин болоһые батадхаһан нангин гэршэ ха юм (М. Осодоев); эмээлэй гоёолто мүнгэ гүйлгэжэ шараhан түмэрѳѳр, мүнгѳѳр хэһэн бүгэжэ, ганзагын баабар г.м. (украшения для седла); 2) шэлж. нэмэри уран арга (средства выразительности): Зүгѳѳр үльгэр ѳѳрынгѳѳ удхын талаар бэе бэеһээ хэды ондоо гэбэшье, тэдэнэрэй уран гоёолто гэхэ гү, найруулгань тон адлинууд байдаг (Х. Намсараев).