ГОЁ

тэмд. н. 1) һайхан, үзэсхэлэнтэ, юрэ бусын, жэгтэй, гоёлой, илгарма, сэбэр (нарядный, красивый, великолепный, прекрасный): Энэ дүхэригэйнь тэг дунда малтаһан зууха дээрэ хоёр ехэ тогоо табижа, жомбогор үндэр малгайтай, татуур боолто зүүнхэй гоё гоё бэреэд сай шананад (Х. Намсараев); гоё һайхан үзэсхэлэнтэ, жэгтэй (прекрасный, прелестный): Үшѳѳ тиихэдэ гоё һайхан бурханай орон, тэнгэриин оронууд бии юм гэжэ эжы баабайнгаа хэлэхэдэ этигэдэг бэлэйб (Ц. Шагжин); гоё гоо (гү, али гоомой, голшог) үлэмжэ һайхан, нарин гоё (элегантный, изысканный, роскошный): Яларһан таларһан шагта, медаль, хэрээһэтэй, гоё гоо хубсаһатай айлшадай урда дуулахада аятай юм (Ч. Цыдендамбаев); Шамдал адли гоё гоомой хүн дүтэ наашашье үгы ха даа (Ц.-Ж. Жимбиев); Аха заха адуушан ардаг соохор моритой, арбан дэлим ургатай, гурбан дэлим гуйбатай гоё голшог Ганхабай хаалга татан орожо… (Х. Намсараев); гоё хубсаһан илгарма һайхан хубсаһан (красивая, элегантная одежда): Удаан наһа наһалха, гоё хубсаһа үмдэхэ, һайн эдеэ эдихэ, үри хүүгэдые олоор үдхэхэ, эрдэм шудалха гээшэмнай хүн бүхэнэй эрмэлзэдэг үндэр лэ даа (Д. Эрдынеев); гоё хүгжэм гайхамшагта хүгжэм (чудесная музыка): Сэдьхэл зүрхэ хүдэлгэдэг үльгэрэй тиимэ ехэ хаба шадалай хажуугаар гайхамшаг гоё хүгжэмыень тэндэ һууһан Доржо һонор ухаа зүрхэндѳѳ хадуужа абана (Ч. Цыдендамбаев); гоё гааһан уранаар бүтээһэн, үзэмжэтэй, һайхан хэлбэритэй гааһан (изящная трубка): Баһа тэндэ колхозой түрүүлэгшэ Даша Базаров амандаа хитагар шүбүүгтэй гоё гааһа зуужархёод, Аюша Найдановта ээлжээ эхигүйгѳѳр гангарна (Х. Намсараев); гоё шүргэ һайн, һайнаар хэһэн шүргэ (добротная, сделанная на совесть изгородь): Гэрэй газаа бургааһаар гүрэһэн ербэгэр гоё шүргэ, ямаадые болон эшэгэдые хааха хорёонууд, огородой саб гэмэ зохидхон хашаа (Ч. Цыдендамбаев); гоё үгэ хооһон үгэ, шашаг үгэ (краснобайство): «Би инаг дуранда этигэдэггүйб. Гансал гоё үгэ, хубхай абяан юм…» – гэжэ Алексей Григорьевичой хэлээшэ Доржодо һанагдана (Ч. Цыдендамбаев); гоё нэрэ үнэн, зүб нэрэ (красивое, правильное название): «Баһа сычужнэ порошогшье гэжэ хэлэгшэ гү, гоё нэрыень нэрлэжэ шадагшагүйб» (Ц. Дон); гоё үбшэн хүзүүнэй хүшэлдэн хүдэлхѳѳ болидог үбшэн, хүзүүнэй гоһойгоод сэхэ болодог үбшэн (мед. люмбаго, прострел); ○ сэбэр, һайхан гэжэ үгэнүүдэтэй парн. хэрэгл.