ГАҺАР

1. тэмд. н. томо, ехэ хэмжээнэй (большой, солидный, основательный): Теэд габшагай гаһар азарга дайсадые бэедээ дүтэ оруулбагүй (М. Осодоев); Газаань тэрэнэй матаһан гаһар шаргын үргэн … (Г. Чимитов); 2. наречи тон, угаа, ушаргүй, айхабтар (очень, весьма, сильно): Гал гуламтамнай гаһар ехээр дүжэгэнэнэ, гал хѳѳрэлдэхэдѳѳ айлшадай ерэхые зүгнѳѳ гэлсэдэг (Ц.-Ж. Жимбиев); Газаа гараад бүгэдэндэ / Гаһар бэрхээр хамһалсана (Ц.-Ж. Жимбиев); гаһар хүндэ ушаргүй хүндэ хүшэр (очень тяжёлый, непосильный): Гал, уһан, халуун түмэр дээрэ байдаг гаһар хүндэ ажалтай хадань тиимэ бэзэ даа (Ч. Цыдендамбаев).