ГАРГУУ

тэмд. н. 1) бусадһаа үлүү, үлүү гарама (исключительный); 2) ходо түрэдэг (часто рожающая, плодовитая): ехэнхидээ хүбүүдые гаргуу һамган; ◊ гаргууда гараһан а) үгэ шууяа татаһан (пресловутый): гаргууда гараһан хэрэг; б) орхигдоһон (заброшенный); гаргууда гараха орхигдохо, хэрэглэлгэһээ гараха (выйти в тираж); гаргуундаа гарах бэшүүр эшэхэ нюурүй болохо, һэнгэргүй болохо, убайгүйдэхэ (наглеть): Залуучуулы хараахкүйд, тэдэнч гаргуундаа гарах.