ГАНЗАГАЛХА

үйлэ ү. 1) ашаа мориндо тээхын тула эмээлэй хабтаһанда нүхэ гаргажа тааруулһан ооһорто уяха, бүхэлхэ (приторачивать): Хамаг юумэеэ ганзагалжа ганзагалжа, үшѳѳ дээрэһээнь ѳѳрѳѳ мориёо унаха болонош (Б. Мунгонов); Баха байрадаа гутаад, гуталаа туламдаа ганзагалаа (Оньһ. ү.); 2) шэлж. дура татаха, дура буляаха (привлекать, завораживать); ◊ тархяа (гү, али толгойгоо, тархи толгойгоо) ганзагалха а) тархяа һанжуулха (свесить голову): Харуулшан, нээрээшье, тархяа ганзагалан унтажа һууба (Б. Санжин, Б. Дандарон); б) уруу дуруу болохо, гажарха, уйдаха гашуудаха, урмаа хухарха (расстраиваться, понурить голову): Энэ ударнигнай мүнѳѳдэр яагааб? Юундэ уруу дуруу боложо, тархи толгойгоо ганзагалааб? (Ц. Дон).