ГАЙХАМШАГ

1. тэмд. н. гайхал ехэтэй, һүрхэй, һонирхолтой, гэлымэ һонин (удивительный, замечательный, чудесный): Иигэжэ хүниие тон ондоо, танигдашагүй болгон хүмүүжүүлһэн гайхамшаг бэлигтэй тэрэ хүниие түргѳѳр хараһайб (Ч. Цыдендамбаев); 2. наречи ушаргүй, ехэ, тон, айхабтар, гайхан бахархахаар (удивительно, необыкновенно, исключительно): Тэрэ хадаа шинии хуби заяанда гайхамшаг ехэ зол үршѳѳл мүн байна (Х Намсараев); гайхамшаг һайхан угаа һайхан, ушаргүй гоё (удивительно прекрасный): Уһанай сагаан сэсэгүүдэй дунда гайхамшаг һайхан бэетэй басаган, … Осорой урдаһаа гуйнги нюдѳѳр хаража байба (Д. Батожабай).