ГАЙХАМААР

1. тэмд. н. гэлымээр, һонирхомоор (достойный удивления, вызывающий удивление, изумительный, чудесный): Теэд тэрэ гэрыень харахада, тиитэрээл һаа хүнэй гайхамаар ямаршье тэмдэг байбагүй (Ц. Шагжин); 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. гайхалтай (вызывает удивление, удивительно): Гранит шулуун хабсагайнуудай энгэрһээ томо томо шулуунуудай хобхорон унаһыень гайхамаар (Б. Мунгонов).