ГАЙХАЛ

юум. н. ямар нэгэн хүлеэгдээ һанагдаагүй юумэнһээ түрэһэн сэдьхэл (удивление, изумление): Нүхэрэйнгѳѳ баяр гайхал хоёрые Алексей баяртайхан адаглана (Ч. Цыдендамбаев); гайхал болохо, гайхалаа бараха хүн зоной сэдьхэл хүдэлгэхэ (сильно удивить, изумить): Иимэнүүд хѳѳрэлдѳѳнүүдые шэхэндээ дуулаа бэшэ хадаа зоной гайхал болоһоноо ойлгоношьегүй (Д. Эрдынеев); Мүнѳѳ тэрэнэй үхибүүдээр адли боложо, үльгэр домогтол юумэ хѳѳрэлдэн һуухадань, баһал гайхалаа бараба (Ц.-Ж. Жимбиев); гайхал бололдон ехээр гайхаад (в полном изумлении): Нэгэ зариман, илангаяа эмэгтэйшүүл, гайхал бололдон, ѳѳһэд хоорондоо шэбэнэлдэжэ захалбад (Д. Батожабай).