ГАЙГҮЙ
тэмд. н. 1) түбэггүй, тодхоргүй (безопасный); 2) тааруу, боломоор, ямаршьегүй; монгол хэлэндэ ходо хэрэглэгдэдэг «хамаагүй, бараг» гэһэн удхатай (неплохой, сносный): – Бишни сомоо нюруулхадаа гайгүй бэрхэ хүн байхаб (С. Ангабаев).
тэмд. н. 1) түбэггүй, тодхоргүй (безопасный); 2) тааруу, боломоор, ямаршьегүй; монгол хэлэндэ ходо хэрэглэгдэдэг «хамаагүй, бараг» гэһэн удхатай (неплохой, сносный): – Бишни сомоо нюруулхадаа гайгүй бэрхэ хүн байхаб (С. Ангабаев).