ГАДАҺА(Н)

(Н) юум. н. 1) юумэ торгоохо, тогтооходо хэрэглэдэг нэгэ үзүүрыень хурсадхажа хэһэн түмэр гү, али модон хэрэгсэл, богонихон гасуу (кол, колышек, свая): Зундаа майхануудые татуулжа уяһан богонихон гадаһанууд лэ тэмдэггүй саһан дундаһаа шоройлдоно (Д.-Д. Дугаров); Алтан гадаһан Хойто полюста эгээл дүтэ ялагар мүшэн, гэрэлтэдэг бүмбэгэр газ (Полярная звезда): Полюста ойро байдаг тула сүүдхын туршада бүмбэгэр тэнгэриин хүдэлэн харагдаашье һаань, Алтан гадаһан нэгэл газартаа оршожо, хойто зүгые заажа, бага Долоон үбгэд гэдэгэй үзүүртэ яларан байдаг; Айдарханһаа хагасахадамни / Алтан гадаһан толотобо (Д. Улзытуев); «Алтан гадаһан» Монгол уласай хүндэтэй шагнал, орден (монгольский орден Полярной звезды): Алтан гадаһан гэдэг орденоор (одоор) ажалдаа гарамгай ехэ амжалта туйлагшад шагнагдадаг; 2) модон эшэдэ һуулгагдаһан, хоёр таладаа эритэй, эшыень хүлѳѳрѳѳ гэшхэжэ дарадаг гэшхүүртэй тибһэ малтадаг түмэр хэрэгсэл (приспособление для выкапывания луковиц сараны): Ханшарни хүндүүлхэй болошобо, юуб гэхэдэ гадаһанайнгаа эшые гэдэһэндээ тулгажа, бүхы бэеэрээ дарадаг байгаа ха юмбиб (Г. Дашабылов).