ГАДААДА

1. тэмд. н., ном. газаа талын (наружный, внешний, находящийся за пределами): Шэнэ элшэн граф Биливин гадаада, дотоодын болон алба татариин хэрэгүүдые хэлсэхэеэ энэ үдэр буряадай сайд ноёдые уриһан байгаа (Б. Санжин, Б. Дандарон); гадаада далай бүхы түби дэлхэйе тойроод байдаг уһан (мировой океан): Шандаганай субасааршье гадаада дэлхэй хүрэжэ шадахабди (Б. Санжин, Б. Дандарон); гадаада монголшууд 17-хи зуунай түрүүшын хахадта бэеэ дааһан зандаа байһан элһэн губиһаа хойшо һуудаг монголнуудые манжанар гадаада монгол гэжэ нэрлэдэг, харин тэдэнэй мэдэлдэ орогшодыень дотоодо (дотор) монголшууд гэжэ илгадаг байһан (внешние монголы); 2. юум. н. хариин оронууд (заграница); гадаадада гараха хариин гүрэндэ ажаллаха, амидархаяа ошохо (выехать за границу).