ГААРУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) уурынь хүргэхэ, улам сухалдуулха, хорыень малтаха (злить, дразнить, выводить из себя, раздражать): Һүүлдэ Ган-Буладые үшѳѳ нэгэ иимэ ушарал гааруулһан, дурыень гутааһан юм (Ц.-Д. Хамаев); 2) хараалгаха (быть обруганным): Шинии түлѳѳ багшада гааруулааб; 3) үбшэниинь һүжэрѳѳхэ, шанга болгохо (вызывать обострение): Хүлѳѳр ехээр даараһандаа үбшэнѳѳ бүри гааруулба.