БЭЭБЭГЭР

тэмд. н. 1) бээрэһэн, бээрэжэ хүшэлдэшэһэн, бэгзэгэр (окоченевший от холода); 2) зүдэрүү, зүдэршэһэн, үлбэр, шэнээ тамиргүй (измождённый, изнурённый, нездоровый на вид): Батанай ёоложо хэбтэһэн бѳѳе бээбэгэр хүл дээрэнь бодхоогоод, юушье дуугарангүй, нюур руунь шангаар сохижорхибо (Б. Санжин, Б. Дандарон).