БЭШЭН

бэшэнхид 1. түл. ү. бусад, нүгѳѳдүүл, ондоонууд (другие, остальные, прочие): Бэшэнхидэй унтахаяа хэбтэхэдэнь, бодожо ажалаа хэдэгби (Э. Зандраев); бэшэндэ хэлэхэ бусадта хэлэхэ, нүгѳѳдүүлдэ хэлэхэ (рассказывать другим); 2. гаралай падеждэ байһан үгэнүүдтэй суг хэрэгл. гадна, гадуур (кроме, за исключением): Шамһаа бэшэн нэгэ арга олоод лэ, түлеэ залһаа асардаг… (Г.-Д. Дамбаев).