БЭЕЛХЭ

үйлэ ү. 1) бэелүүлэгдэхэ, бүтээгдэхэ, гүйсэдхэгдэхэ (осуществляться): Энэ хэрэгынь хооһон үгэ болоод дүүрэдэг бэшэ – бодото хэрэг дээрэ бэелжэ эхилэнхэй (Ц. Шагжин); 2) түхэлѳѳ олохо, хүсэлдэхэ (принимать определённый вид или форму, оформляться): Энэ муухай золигой хани нүхэр ехын-ехэ ороолон-шолмос хара бухын бэе бэелэнхэй танай малай хашаа соо шэбээлжэ байна (Д. Сультимов); үнэн бэеэ бэелхэ эгээл түлэг дундаа ябаха, бэе шадалайнгаа түлэг дундаа ябаха (достигать расцвета): Тиин 70-аад онуудай эсэс, 80-яад онуудай эхин багаар Ким Балков үнэн бэеэ бэелжэ, удха түгэлдэр хэдэн рассказууд болон повестьнуудые бэшээ һэн (Н. Дамдинов); анханайгаа бэе бэелхэ анха түрүүшын байдалдаа орохо (принимать первоначальный вид): Тэрэ нюдѳѳ нюунгүй сэхэ урдаһаам шэртэнэ, һанаа сэдьхэлынь амгалан тэнюун, анханайнгаа бэе бэелһэн, угаа тайбан юумэн һууна (С. Доржиев); 3) ургаха, хүдэржэхэ, хатуужаха, бэежэхэ (мужать, расти, крепнуть): Эрэ бэеэ бэелжэ, элшэ таталуулан, эрмэлзэл хүсэлѳѳ бэелүүлхээ зорижо ошоходош, юрѳѳл табижа, хойноһоошни зобон гээгдэхэб (Ц.-Д. Хамаев).